“กาแฟ..ใส่น้ำตาล“

..น้ำตาลในกาแฟละลายเข้ากัน..ได้รสกาแฟกลมกล่อม จนหลงกลิ่นหอม หลงรสชาด

..ใจที่มีกิเลสเป็นต้นทุนติดจิตมาแต่เดิม ก็หากิเลสเพิ่ม ใส่กิเลสทั้งเก่าใหม่ละลายเข้าในใจเราได้รสกลมกล่อม พึงพอใจไปตามความชอบ ตามกิเลสในใจตน จนเพลิดเพลินหลงสุขในภพชาติ ..ลืมใจที่ยังต้องขัดเกลากิเลสต่อไป เมื่อใจไม่สงบแล้วจะเห็นกิเลสที่มีในจิตของตนได้อย่างไร ก็ขาดสติหลงแก่ชราลงไปเรื่อยๆ ในแต่ละวัน

..ให้มีสติระลึกสนใจปฏิบัติธรรมขัดเกลาจิตบ้าง ก็จักขึ้นบนทางประเสริฐได้บ้าง. ได้เริ่มต้นในชีวิตนี้ อย่างน้อยก็ยังได้เริ่มบนทาง “อริยมรรค 8” จักเป็นเชื้อสัมมาทิฏฐิติดจิตของตนไปจนถึงความสิ้นทุกข์ทั้งปวงได้

“เริ่มให้รู้ดี เห็นดี..ดีกว่ารู้ว่าดี เห็นว่าดี แต่ไม่เริ่ม.. (ปฏิบัติธรรม)”

อุทยานธรรมพระพุทธรูปอู่ทองอุดมทรัพย์
18 กันยายน 2557